Seyh Galip diyor ki;
Hosca bak zatina kim subde-i alemsin sen
Merdum-i dide-i ekvan olan ademsin sen..
yani;
Kendine hosca bak; sen alemin ozusun. Butun yaratiklarin gozbebegi insansin sen..
Seyh Galip dogru soyluyor da, niye ruhlarimizi bu kadar dar alanlara sikistirip, insan olma yolunda alacagimiz mesafeleri engellerle dolduruyor; varligimizi koreltip, kainatin meyvesi, ozu olma noktasina erisemiyoruz ?
Tuesday, March 21, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
11 comments:
İhmalkarlık,umursamazlık,gerçekleri yeterince idrak edememe,gündelik hayata fazla kapılma,esas sevgiyi ve inancı başka yerlerde arama,dünyayı fazlaca sevme,huşunun güzelliğini yaşayamamış olma, vs.,vs.,vs.
insan varlığının sırlarını anlamayı bırakınca varlıkların esiri olamaya başladı.
Gaflet perdeleri etrafımızı sarıyor da ondan.
Evet neden? Nedendir bu nefsimize yenik düşmelerimiz? Bilsem?( Bu arada istanbul resimlerin bir harika ...Kendin mi çektin fotoğrafları?)
yorumlariniz icin tesekkur ederim..hicanka ve hayal,
hosgeldiniz sefalar getirdiniz ;-)
sevgili hayal,
begenmene sevindim..album icerisinde kendi cektigim fotograflarda var ama hepsi bana ait degil.icelerinden 2 tanesini kiz kardesim cizdi, onlar belli oluyor zaten..kiz kulesi tablosu duvarimizda asili..begenilmiyecek gibi degil ki, kendine asik ediyor herkesi istanbul'um..
sevgili nergis,
yorumun guzeldi silmeseydin keske..yine de tesekur ederim..
Nefsimize yenik dusuyoruz cunku dunyevi islerle cok mesgul oluyoruz..dunya hayati merkezde, dunyevi menfaatleri gozeterek dinin esaslarina uymaya calisiyoruz..
Gunlerimiz cok yogun geciyor, etrafimiz cok kalabalik..degerli vaktimizi ve enerjimizi beyhude sarfediyoruz..kendimize zaman ayirip, nereden geldik, nereye gidiyoruz sorusunu hatirlamamiz gerekir..oncelikle varligimizin asil gayesi nedir diye merak edip silkinmek gerekiyor..
ic dunyamiz yani maneviyatimiz disa gore cok daha degerli ve ihmale gelmemeli..
varligimizin gayesini sorgulamali, tefekkur alemine dalarak derinligine dogru yolculuk yapabiliriz..derinlemesine tahlillerde bulunarak insan olma yolunda insanligini kesfe cikartabiliriz..Her gun gectigimiz yollarda bakmak ile gormek arasinda ki mesafeyi gecebilirsek kainata daha genis acilardan bakabiliriz..hikmet dedigimiz dogru ilim ve salih amele ulasmada onemli olan sir olmali..hikmetli nazarlarin degdigi, dunyada her zaman gordugumuz goruntulerin farkli renklerde oldugunu fark edebiliriz belki..
"Allah diledigine hikmet verir, hikmet verilene ise cok hayir verilmis demektir..ancak tam akilli olanlar gercekleri anlar ve dusunur." (bakara/269)
helal dairesi icerisinde, gunah kirinden uzak kalarak yasamak insana hem huzur, bereket hemde maneviyatini gelismeye acacak oncelikli adimlardan biri olabilir..insan olmak gibi buyuk bir nimete sahibiz madem ahseni takvim sirrina erebilmek icin her turlu emege, harcanacak vakte deger..kisisel gelisimiz icin ihlasi kazanarak, gosteristen ve israftan uzak sade bir hayat surmemiz gerekiyor..yasadigimiz her olay imanin kendisini ogretecek imkanlar ile yuklu..yeter ki gorup, dusunup, sorgulayalim..ruh, kalp ve akil ile bu imkanlari degerlendirmek gercek manalari fark etmek icin biraz gayret sarfetmemiz kafi olacaktir..
samimi dualarda bulusmak dilegi ile..
İNSAN ÂLEMİN FİHRİSTİ
İnsan küçük bir kâinat. Alemiasgar der üstat. Hatta örneklerle açıklar. Mesela
Kâinattaki lehvimahfuzla bizim hafızamızı örnek verir. Evet, böyle muhteşem hayrada şerre de müstait olan yani kabiliyetli olan insanın sınırı yok. Evet, insan çekirdeğe benziyor. Âlemi içine almış çekirdek. Bu çekirdek, İslamiyet suyuyla imanın toprağıyla imanın ışığıyla ağaç olmalıdır.
Düşünelim ya! Taş değiliz bitki değiliz hayvan değiliz. Aksine bütün mevcudatın kendisine hizmet ettiği varlık. İnsanız merkeziz. Evet, bu mükâfatın karşılığı da olmalı. Evet, zaten insan ubudiyet cihetiyle kâinatta sultan hükmünde yoksa maddi cihetle bakarsanız hayvandan daha deni bir yaratık durumuna düşer. Çünkü aklı var. Hem geçmişi düşünür hem geleceği. Ve hayattan maddi cihetle bir kuş kadar lezzet alamaz. Evet, insan ubudiyeti cihetiyle sultan olur. Ve her namazda tüm tesbihatları sunar Rabbine. Eğer ubudiyeti olmazsa hayvandan nebattan hatta taştan dahi aşağılara düşer. Kâinatın fihristesi olan bu insan makamının şükrünü eda etmezse kendisine hizmet eden yaratıklardan daha aşağılara düşer…
Verilmiş makam bize çekirdeğiz bu âleme. Ubudiyetimiz ancak denk gelmiyor bile geçmiş nimetlere. Bu gaflet niye. Allah’ım bize hidayeti nasip et. Âmin
amin ecmain..
yuregine saglik hatice..
kendimi yorgun ve yoksul hissettiğim zamanlar oluyor bazen... ne tasam ne de kaygım
sırtımda paltom cebimde meteliğin ismi :))) düşünüyorumda hayat böle güzel galiba... hele hele yalnızsanız dahada güzel....
Anarshi....
Evet! yalnizlik guzeldir cogu zaman..
Post a Comment