“Afitâb-ı hüsn-ü hûbân akıbet eyler u ful, Ben muhibb-i la yezâlim “la uhibbü-l âfilîn.”
dedirtirler.
Güzel yüzlerin güzellik güneşi sonunda batar gider. Ben fani güzelleri değil, batmayan ve sonu olmayan güzeli severim.
Friday, May 12, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
Ben de :)
“De ki: Eğer Allah’a muhabbetiniz varsa hemen bana uyun ki, Allah da sizleri sevsin ve suçlarınızı affetmekle örtsün. Allah Gafûr’dur, Rahîm’dir.” (Âl-i İmrân Sûresi, 31 )
böyle ciddi ve güzel bir yazıyı sulandırmak istersek bir atasözü ile olayı baglayayım diyorum izninizle :
ben güzele güzel demem, güzel benim olmayınca :)
ben de derim ki ;
ille de ilahi ask ve ilahi güzellik
Fani olana ulaşınca zaten eski tat kalmıyor, fıtratında var insanın sonsuzu aramak-sonsuza ulaşmak.
güzel olana ulaşma çabası bu..içinde girdaplar var..aranılan fani bir can değil...aynada..!!
Mal fani, mulk fani, guzellik fani..Baki olana hasret duyup ulasmali..
Post a Comment