gitmek istedigi yere...
ama dindiremiyor icindeki sessiz cigligi...
bu durumu kavramaya calisirken nette yusuf nalkesen'in hicaz makamındaki nefis şarkısı "gitmek mi zor, kalmak mı zor? o sabahı gel bana sor" adli sarkisini ararken bir yandan da
gitsem nereye kadar, kalsam nereye kadar? diye mirildaniyordum... tum bunlari yaparken bir yandan da sevgili hayal ile "gitmek" uzerine sohbet ediyorduk. Ayni anda ne cok is yapiyormusum peh peh bana :P
hayal dedi ki; "gitmek çoğu zaman gidenin kal demesini duymak için yapılan bir blöftür.. kalan kal demezse gitmek ölümdür.. " bu durum cogu zaman olmasa da bazen uygulaniyordur herhalde. Gercek sevenin blof yapmaya ihtiyaci olmamali, zaten yakisik da almaz. Giden gitmeyi aklina koymussa hem sevgili hem kendinden kaciyordur.. Gidecegi yere varabilir mi acaba ? yoksa...
GİTTİĞİNDE KOKUN VE RUHUN KALIR GERİDE… dedim hayal'e.. (kitaptan alinti) "cunku sadece gittiğini zannedersin.. severken giden aslında kayboluşa yolcudur.. " dedi.. Sohbet bu sekilde devam ederken asagidaki kitabi buldum. Dr. Recai Yahyaoğlu'nun kitabi tam da bu gunlerde dusundugum konu uzerine olunca tanitimini okuyup hemen cok sevdigim baska bir arkadasimdan gondermesini rica ettim. Burada bu tur kitaplari bulmak cok zor.. Londra'da bu yil bi kitapci acildi ancak cok cesit bulunmuyor hem Tr'ye gore cok pahali. Sevgili dostum kitabimi bir an once gonderse de bende artik karar versem :)
Gitmenin PsikolojisiGitmek; sadece terk etmek degildir. Ayni zamanda terk edilmektir. Çünkü arkada birakilan gelmemistir. Gelmeyi istememistir. Gelmeye cesaret edememistir. Gelmeye gerek duymamistir. Gidene refakat edecek kadar onu benimsememistir. Sevgili, asik, kan kardes, dost, ahbap olamamistir. Bu yüzden arkada kalir... Zaman, mekan, hatira, duygulanim olarak belki çok yakin yada artik çok uzak, hayatin öylesine bilinen veya bilinmeyen bir kösesinde kalakalmistir...
Gitmek, uzaktaki sesin gizemine kapılmaktır.
Gitmek, kendini başkalarından sakınmaktır.
Gitmek, sadece terk etmek değildir. Aynı zamanda terk edilmektir.
Gitmek, dere iken nehre dökülme, nehir olunca denize kavuşma ve oradan da okyanusa açılma isteğidir.
Gitmek, fani alemde baki kalmak için hoş bir seda bırakma telaşını gizliden gizliye yaşamaktır.
Gitmek, hüküm giymektir.
Gitmek ayrılmaktır. Sevgiliden, köyden, ülkeden, dünyadan.
İnsan ayrılarak gidişin tadını aldığında yaşamın gerçek anlam boyutunu kavramaya başlamış demektir.
Gitmenin anlamı ve psikolojisi üzerine yazılmış, insan ruhuna dokunan çarpıcı bir eser..
bu arada aradigim sarkiyi da buldum..
sormamışsın hiç kimseden
pek üzgünmüşsün giderken
arayıp durmuşsun beni
kimseye belli etmeden
gitmek mi zor kalmak mı zor
o sabahı gel bana sor
o ayrılığı gel bana sor
......
3 comments:
Ne gitmek zor, ne de kalmak, zor olan…
Gitmek ve kalmak… iki farkli eylem, birbirlerinin ziddi fakat ortak bir yanlari var. İkisi de aktif, ikisinin de oznesi belli. Oyle icap etmistir, gitmistir. Belki yeni bir baslangic yapmak icin. Belki hic donmemek üzere, belki de daha güclü donmek üzere. Fakat gitmeye karar verilmisse, donüp donüp arkaya bakilmaz. Gitmek zaten oyle bir seydir. İki adimda bir donüp arkaya bakmak gitmek değildir ki. Pilini pirtini toplayip gidersin. Geride ne ruhun kalir, ne de kokun.
Ya da kalmak. Gidenlerin arkasindan bakmadan. Sade bir güle güle deyip kalmak. Belki kendi haline, belki sevdikleriyle birlikte. Gitmek de, kalmak da goreceli olarak kolaydir. Cünkü arkalarinda bir irade vardir. Oyle veya boyle… gitmenin blofü olmaz. Yeter ki is o noktaya gelmesin. Yoksa ceker gidersin. An meselesi. Gitmek kolaydir demiyorum. Elbet biraz burkar insani. Fakat kalamadiğin icin gidiyorsundur. Baska care yoktur.
Zor olan nedir bilir misiniz? Zor olan gitmek isteyip de gidememek, kalmak isteyip de kalamamaktir. Gidememek nedir bilir misiniz? Akilla kalbin carpismasidir. Bosa koyarsin dolmaz, doluya koyarsin almaz. İcin baska yerde, disin baska yerde…Günler oylece gecip gider. Falan filan…
Gidenler hep bekle beni derler ve kalanlar hep bekleyeceğine yemin ederler"
Her giden ardında bir bekleyen bırakır. Bazen ister bekle beni der, bazen de bekleme hayatına devam et der. Bu bekleme demenin ardında bir beklenme isteği vardır hep...
Ve her kalan yüreğindeki acısıyla bekleyeceğim der. Dönmeyeceğini bile bile, gelmeyeceğini bile bile, sevmeyeceğini bile bile. Ve bekler...
Bitecek sanırsınız acınızı bitmez. Sadece bir yerlere saklanır yüreğinizde.Bir şarkıda, bir şiirin içli mısralarında ve belki de bir sözde kanamaya hazır bir yaradır o artık.
...diye der bir üstad böcüğüm:)
güzel bir yazı olmuş tebrik ederim.
bende diyom yorumum nereye uçtu:)
meğer sen saklıyomuşsun.sakla tabi benim yorumlarım gıymetlidir:)
Post a Comment